ویتامین های گروه B به دلیل نقش ویژه ای که در تکامل سیستم عصبی جنین دارند در دوران بارداری از اهمیت خاصی برخوردار هستند.
ویتامین E با جلوگیری از کاهش تخمک گذاری، ارتقا سلامت عمومی تخمک، حفاظت از جفت و نیز افزایش تولید موکوس در رحم، احتمال بارداری را افزایش می دهد.
اسید فولیک (Folic acid) تولید گلبول های قرمز در بدن مادر را افزایش می دهد، همچنین مادر را در برابر بیماری های دوران بارداری مانندپره اکلامپسی، بیماری های قلبی و سکته مغزی، محافظت می نماید. علاوه بر این فولیک اسید به تکامل سیستم عصبی جنین کمک کرده و از ابتلای جنین به اسپینا بیفیدا شکاف لب و کام و تولد زودرس جنین جلوگیری می نماید.
آهن (Fe) یک عنصر ضروری برای ساخت پروتئین های حمل کننده اکسیژن (هموگلوبین و میوگلوبین) است. در زمان بارداری، نیاز مادر به آهن برای رشد جفت افزایش می یابد. این مکمل با تامین آهن مورد نیاز روزانه مادر و جنین احتمال سقط جنین را کاهش می دهد.
بیوتین (Biotin) احتمال رشد غیر طبیعی جنین را کاهش می دهد و به حفظ سلامت پوست و موی مادر کمک می نماید.
زینک (Zinc) نقش مهمی در ساخت دی ان ای (DNA) و سلول های جنین ایفا نموده، سلامت پوست و موی مادر در دوران بارداری را حفظ می نماید، به تنظیم زمان زایمان کمک نموده و همچنین مانع از اختلال در تکامل جنین می گردد.
کلسیم (Calcium) برای تشکیل استخوان ها و دندان ها در بدن نوزاد ضروری است، همچنین کلسیم به شکل گیری قلب، اعصاب و عضلات سالم در بدن جنین کمک می نماید. کلسیم برای مادر نیز ضروری است چراکه ریسک ابتلا به افزایش فشار خون و پره اکلامپسی در دوران بارداری و شیردهی را کاهش می دهد، همچنین مانع از کاهش تراکم استخوان در مادران شیرده می گردد.
ید (I) برای شکل گیری مغز و سیستم عصبی جنین ضروری است. ید در بدن مادر نیز سبب تنظیم عملکرد غده تیروئید می گردد. کمبود ید در دوران بارداری سبب سقط جنین و یا زایمان زودرس می گردد.
مس (Copper) برای شکل گیری گلبول قرمز ضروری است، به خصوص در زمان حاملگی که تولید سلول های خونی مادر دو برابر می شود. مس به شکل گیری قلب، رگ های خونی، سیستم اسکلتی و عصبی جنین کمک می نماید. همچنین با هورمون انسولین برای حفظ سطح نرمال گلوکز همکاری می نماید. این امر به ویژه در مادران دچار دیابت بارداری، حائز اهمیت است.